ਲਗਭਗ 17 ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਬ੍ਰੇਨ ਟਿਊਮਰ ਨਾਲ ਜੂਝਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹਾਕੀ ਓਲੰਪੀਅਨ ਸੁਖਬੀਰ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ ਦਾ 48 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਦਿਹਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਾਬਕਾ ਭਾਰਤੀ ਮਿਡਫੀਲਡਰ ਨੇ ਸ਼ੁੱਕਰਵਾਰ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਸੈਕਟਰ 49 ਸਥਿਤ ਆਪਣੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ‘ਤੇ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਿਡਨੀ ਓਲੰਪਿਕ (2000), ਕੁਆਲਾਲੰਪੁਰ ਵਿੱਚ ਹਾਕੀ ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ (2002) ਅਤੇ ਕੋਲੋਨ (ਜਰਮਨੀ) ਵਿੱਚ 2002 ਵਿੱਚ ਐਫਆਈਐਚ ਚੈਂਪੀਅਨਜ਼ ਟਰਾਫੀ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦਾ ਨਾਮ ਰੌਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸ਼ਿਵਾਲਿਕ ਪਬਲਿਕ ਸਕੂਲ ਸੈਕਟਰ 41 ਤੋਂ ਹਾਕੀ ਖੇਡਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸੈਕਟਰ 42 ਦੇ ਹਾਕੀ ਸਟੇਡੀਅਮ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਲਈ। ਗਿੱਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜੂਨੀਅਰ ਨੈਸ਼ਨਲਜ਼ ਲਈ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਟੀਮਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ। ਕੌਮੀ ਖਬਰਾਂ ਦੀ ਮੰਨੀਏ ਤਾਂ ਹਾਕੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਝੰਡਾਬਰਦਾਰ ਗਿੱਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਡਾਕਟਰੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਵੱਲੋਂ ਕੋਈ ਮਦਦ ਜਾਂ ਸਹਾਇਤਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ 27 ਜਨਵਰੀ (ਦੁਪਹਿਰ 12 ਵਜੇ) ਨੂੰ ਸੈਕਟਰ 25 ਦੇ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨਘਾਟ ਵਿਖੇ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਗਿੱਲ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ ਅਪਾਹਜ ਮਾਤਾ ਦਲਜੀਤ ਕੌਰ, ਪਤਨੀ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ, 19 ਸਾਲਾ ਧੀ ਅਤੇ 14 ਸਾਲਾ ਪੁੱਤਰ ਛੱਡ ਗਏ ਹਨ। ਗਿੱਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬ੍ਰੇਨ ਟਿਊਮਰ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਕੁਝ ਵੱਡੀਆਂ ਸਰਜਰੀਆਂ ਕਰਵਾਉਣੀਆਂ ਪਈਆਂ, ਜਿਸਦਾ ਦਸੰਬਰ 2006 ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 19 ਦਸੰਬਰ 2006 ਨੂੰ ਬ੍ਰੇਨ ਟਿਊਮਰ ਦਾ ਆਪਰੇਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਕਈ ਅਪਰੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਬਿਮਾਰੀ ਨੇ ਗਿੱਲ ਨੂੰ 2021 ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਿਸਤਰੇ ‘ਤੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਾਕੀ ‘ਚ ਵਾਪਸੀ ਲਈ ਚਾਰ ਸਾਲ ਦੀ ਲੰਬੀ ਅਤੇ ਔਖੀ ਲੜਾਈ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਠੀਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ ਹਾਕੀ ਲੀਗ ਦੇ 2007 ਐਡੀਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਖੇਡਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੈਕਟਰ 41 ਦੇ ਸ਼ਿਵਾਲਿਕ ਪਬਲਿਕ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਨਿਖਾਰਿਆ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸੈਕਟਰ 10 ਵਿੱਚ ਡੀਏਵੀ ਕਾਲਜ ਚਲੇ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਭਾਰਤੀ ਟੀਮ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਪੱਕੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਇੰਟਰ-ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਹਾਕੀ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਵੀ ਕੀਤੀ। ਆਪਣੀ ਸੇਵਾਮੁਕਤੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗਿੱਲ ਨੇ ਮੋਹਾਲੀ ਦੇ ਸ਼ਿਵਾਲਿਕ ਪਬਲਿਕ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਕੈਡਮੀ ਚਲਾਈ ਅਤੇ ਉਭਰਦੇ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਲਈ ਹਰ ਸਾਲ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਸਿੰਘ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਹਾਕੀ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਵਰਗੀ ਹਾਕੀ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਵੀ ਕੀਤਾ।